We zien het niet zo vaak gebeuren dat een in Tupelo, Mississippi geboren Amerikaanse muzikant naar Ierland verhuist om er te ontsnappen aan zijn harde en donkere verleden en er zijn muzikale toekomstdroom waar te komen maken. Dat is echter wel het geval voor de door adoptie tweede neef van de Amerikaanse fictieschrijver en in 1949 ‘Nobelprijs Voor Literatuur’-winnaar William Faulkner. We hebben het hier over de 41-jarige John Murry die zes jaar geleden de Verenigde Staten achter zich liet en naar het Ierse Kilkenny, Longford trok om van daaruit aan zijn carrière te werken.

Hij debuteerde al in het Verenigd Koninkrijk op plaat in 2012 met zijn album “The Graceless Age” dat pas een jaartje later in Amerika op de markt is verschenen. De songs op deze plaat handelen over zijn keiharde strijd tegen het gebruik van allerlei verdovende middelen die hem alsmaar meer naar de afgrond probeerden te leiden. Maar daarna kon hij gaan samenwerken met de Californische singer-songwriter Chuck Prophet en overwon hij zijn verslaving. Zijn tweede album “A Short History Of Decay” kwam in 2017 tot stand na te zijn opgenomen in de Canadese studio van ‘Cowboy Junkies’-oprichter Michael Timmins in Toronto.

Zijn beide albums werden in de vakpers overladen met positieve kritieken en deden ons met grote belangstelling uitkijken naar wat hij op zijn volgende derde plaat zou gaan brengen om zo zijn goede reputatie als singer-songwriter van kwaliteitsmuziek definitief te bevestigen. Daar kunnen we u nu over informeren dankzij de release van het nieuwe album “The Stars Are God’s Bullet Holes” waarop hij tien nieuwe nummers en één bonustrack “You Don’t Miss Me (So Long)” heeft samengebracht.

In tegenstelling tot zijn twee vorige platen heeft de daarin overheersende droefheid na de pijnlijke verhalen over zijn drugsverslaving en zijn liefdesbreuk nu plaatsgemaakt voor een mix van droefenis en humor, zij het weliswaar zwarte humor en cynisme. Dat blijkt al uit enkele songtitels zoals de eerste single “Oscar Wilde (Came Here To Make Fun Of You)”, indie rockers “Perfume & Decay” en titeltrack “The Stars Are God’s Bullet Holes”, “I Refuse To Believe (You Could Love Me)”, “Yer Little Black Book” en het snerpende gitaarnummer “Time & A Rifle”.

Op de twee bijgaande video’s kunnen we u ter kennismaking met deze nieuwe plaat van John Murry de folky ballad “Ones & Zeros” en gitaarrocker “I Refuse To Believe (You Could Love Me)” laten horen. In de alt.countryballad “Di Kreutser Sonata” rekent hij genadeloos af met zijn zogeheten adoptie door te vertellen dat hij zichzelf nooit geadopteerd voelde maar eerder gekocht door een familie die hem gedurende zijn jeugd alsmaar met geweld heeft geconfronteerd. Een opvallende track is ook John Murry’s eigenzinnige coverversie van de ‘Duran Duran’-hitsong “Ordinary World” uit 1993, de laatste wereldhit van deze Britse popgroep. Dat nummer coveren is zijn manier om te verkondigen dat hij ook niet meer dan het gewone dagelijkse leven nodig heeft om gelukkig te zijn.

Samen met albumproducer John Parish trok hij de opnamestudio in Wales in om de songs voor deze plaat vast te leggen. Parish heeft een heel goede reputatie als producer opgebouwd door zijn eerdere samenwerkingen met o.a. ‘eels’, PJ Harvey en Aldous Harding. Hij kreeg dan ook het volle vertrouwen van John Murry om zijn liedjes met de nodige hoeveelheid inlevingsvermogen en eerlijkheid op te nemen. Zijn zeer kenmerkende, wat op Jonathan Richman en ook Chuck Prophet lijkende baritonstem doet de rest op alle songs van “The Stars Are God’s Bullet Holes”, zijn knappe derde album.

(valsam)